verzorging_5f9953f367138_phpW731QL

Verzorging

Hoe doe ik dit bij mijn hond?

Hieronder een aantal tips om de meest voorkomende handelingen beter te kunnen uitvoeren.

Pillen geven:

Sommige honden zijn gemakkelijker voor het geven van tabletten dan andere. Er zijn verschillende methodes:

Rechtstreeks in de bek

Wind je hond niet op en laat hem rustig gaan zitten. Open de bek door de bovenlip tegen de kiezen te duwen. Op het moment dat hij de bek opent zal de lip over de kiezen heen vallen en zal hij deze niet zo snel terug dichtdoen (dan zou hij op zijn lip bijten).

Nu stop je de tablet achter in de keel en hou je de bek dicht met de kop licht omhoog.

Wacht tot de hond slikt. Eventueel strijk je met je hand over de keel om het slikken te bevorderen.
Beloon met een koekje en/of aandacht en al snel zal dit als iets positiefs gezien worden.

In voedsel

De meeste honden accepteren tabletten in een stukje voedsel, erg bruikbaar is smeerkaas, daar valt een tablet niet gemakkelijk uit. Soms kan het handig zijn de tablet te vermalen.

Wat ook erg goed werkt is de truc met de 3 stukjes worst:
Leg 3 stukjes worst klaar, 1 met en 2 zonder tablet.
Maak je hond eerst enthousiast met een stukje worst zonder tablet.
Maak de hond daarna enthousiast voor het 2de stukje (met tablet)
Wanneer je het 2de stukje worst geeft hou je meteen het 3de stukje in de aanslag.
Je hond zal zo snel het 2de stukje opeten om ook het 3de stuk (zonder tablet) te pakken dat hij niet eens in de gaten had dat er in het 2de stukje een tabletje zat.


Pipetjes op vacht toedienen:

Voor verschillende parasieten zijn er de zogenaamde spot-on producten. Deze pipetjes dienen in de nek te worden toegediend.
Lees op de verpakking hoe u de pipet moet openen.
Zorg ervoor dat de hond goed stilstaat.
Met één hand duw je de haren in de nek goed opzij (of je laat iemand anders dat doen).
Met de andere hand knijp je de pipet helemaal leeg waarbij je de vloeistof zoveel mogelijk direct op de huid toedient.


Teken verwijderen bij de hond:

Teken zijn ellendige vieze parasieten die ook nog eens verschillende ziekten kunnen overdragen. Hoewel het verwijderen van een teek geen spoedgeval is, kan je beter de teek direct verwijderen.
Verwijderen met de vingers of met een normale pincet is niet aan de raden. Vaak blijft de kop van de teek in de huid. Dit kan tot wat reactie leiden.
Het beste kan je de teek verwijderen met een speciaal daarvoor bedoelde tekenpincet. Er zijn verschillende varianten.
Verdoof de teek nooit met alcohol, juist dan braken zij hun maaginhoud in de huid van de hond.
Je pakt de teek met de pincet zo dicht mogelijk op de huid, zo voorkom je dat de kop blijft zitten.
Dan draai je met de pincet totdat de teek loskomt (linksom of rechtsom maakt niet uit)
Controleer voordat je de teek weggooit (bv in de gootsteen) of je de kop ook hebt verwijderd.
Indien de kop toch is blijven zitten, zal deze eruit moeten zweren net als een diepe splinter. Vaak ontstaat er een bult op de plaats waar een teek heeft gezeten. Dit is niet ernstig, deze bult verdwijnt vanzelf.
Bij ziekteverschijnselen na het hebben van een teek (bv sloomheid / koorts /stram lopen) raadpleeg dan een dierenarts.

Temperatuur opnemen:

Temperatuur is een belangrijk hulpmiddel om te weten hoe het met je hond is gesteld. Wanneer je de temperatuur wil meten is het goed een digitale thermometer te gebruiken. De normale thermometer voor thuisgebruik voldoet uitstekend (wel goed schoonmaken!)
Staand of liggend op de zij is het gemakkelijkste om in te brengen.
Een druppeltje olie of wat vaseline maakt het inbrengen wat minder gevoelig.
Met 1 hand kan je de staart wat omhoog brengen met de andere kan je de thermometer inbrengen in de aars.
Het is belangrijk dat je de thermometer voldoende diep inbrengt, minstens 2 cm.
Oor-thermometers zoals tegenwoordig voor de mens gebruikt worden voldoen niet, deze leveren bij huisdieren onbetrouwbare waarden op.


De normale temperatuur voor een hond ligt tussen de 38 en de 39 graden. Hogere waarden zien we na fikse inspanning, maar ook bij ziekten zoals infecties. Lagere waarden zien we nogal eens bij ernstig hartfalen, bloedarmoede, shock etc.
Bij zowel hogere als lagere waarden is het verstandig de dierenarts te contacteren. Bij temperaturen boven de 40 graden is het verstandig direct contact op te nemen met de dierenarts.

Oren zalven:

Veel honden hebben een hekel aan het toedienen van oormedicatie, stilzitten wil wel eens lastig zijn. Het beste is om je hond van tevoren niet teveel op te winden.
Beloon wanneer hij rustig zit.
Til het oor op en bepaal de plaats van de gehoorgang, deze ligt achter de laagst liggende plooi van de uitwendige gehoorgang.
Je steekt het opzetstuk van de tube in de gehoorgang, richting de neus en dient de benodigde hoeveelheid toe.
Oordruppels laat je vanaf een paar cm boven de gehoorgang in de gehoorgang vallen.
Masseer het kraakbeengedeelte van de gehoorgang om een goede spreiding te krijgen.
Beloon de hond voor zijn goede gedrag!

Ogen zalven/druppelen:

Ogen zalven of druppelen bij de hond lijkt lastig maar met de juiste techniek is het een fluitje van een cent.
Oogdruppels/zalven werken het beste in een schoon oog. Het beste is dus om de ogen eerst schoon te maken met wat warm water en een gaasje of zachte doek.
Door je hond omhoog te laten kijken kan je gewoon de zwaartekracht zijn werk laten doen.
Til het bovenooglid op en dien de zalf toe, raak daarbij met de druppelaar niet het oog aan.
Sluit het oog en masseer de druppels/zalf in om een zo goed mogelijke spreiding te krijgen.
Gebruik nooit oogzalven/druppels die langer dan een maand open zijn, het kan schadelijk zijn voor het oog.

Urine opvangen:

Urine kan belangrijke informatie geven over een eventuele aandoening bij je hond.
Urine vers uit de blaas voldoet het beste, urine van de (vuile) grond is minder goed te beoordelen.
Wanneer je urine wilt opvangen kan je het beste het bakje (of een oude pollepel) pas onder de straal houden als je hond al is begonnen met plassen (net als mensen kunnen honden lastig stoppen als ze eenmaal begonnen zijn).
Wanneer je urine even moet bewaren kan dit het beste even afgesloten in de koelkast, in een schoon(!) bakje of spuitje.

Pols opnemen:

De pols opnemen van je hond vergt enige oefening. Er zijn 2 plaatsen waar je de hartfrequentie van je hond kan meten:

  • In de lies:
    Aan de binnenkant van het achterbeen bevindt zich een grote beenslagader. Wanneer je licht met de toppen van je vingers voelt kan je de slagader voelen kloppen.

  • Aan het hart zelf:
    Wanneer je hond recht staat kan je ter hoogte van de linker helleboog op de borstkas het hart voelen kloppen.
    Interpretatie:
    De normale frequentie verschilt per ras. Kleine rassen hebben een normale frequentie tussen de 90 en 120, grote rassen tussen de 60 en 90. Bij opwinding gaat de frequentie omhoog. Het is dus van belang de hartslag in rust op te nemen. De hartslag moet regelmatig zijn. Bij een hartslag hoger dan de normaalwaarden of een erg onregelmatige hartslag is het goed een dierenarts te raadplegen.
Bron: www.dierendokters.com
 © Copyright vzw Galgo Save Belgium asbl
  www.galgosavebelgium.be All Rights Reserved. 2020